بهشت گمشده جنوب در آتش! / آموزش،پیشگیری،گسترش

مُهرستان / سید جواد موسوی » چند سالی است که در آستانه آغاز فصل گرم با حوادث ناخوشایند آتش سوزی در عرصه های طبیعی شهرستان مُهر مواجه می شویم و هر چه زمستان پربارتر و بهار سرسبزتری داشته باشیم، در تابستان به علت خشک شدن علوفه های روئیده در زمستان، خطر آتش سوزی در تابستان هم افزایش می یابد و متاسفانه امسال نیز باغ های زیبا و بکر تنگ مُهر، این «بهشت گم شده جنوب» طعمه حریق شد تا قامت های استوار نخل ها در هُرم آتش خاکستر شود.

  از آنجایی که جبران این خسارات به عرصه های سبز امکان پذیر نیست، زیرا بعضاً درختانی با بیش از سه دهه عمر از بین رفته اند؛ لذا کماکان در این حوزه نیز پیشگیری بهتر از درمان است  و می طلبد که هر مسئولی در حیطه وظایف خود در امر پیشگیری  مشارکت فعال داشته باشد.

 نهاد های فرهنگی مثل آموزش و پرورش می توانند لزوم پرهیز از روشن کردن آتش در محیط های پرخطر و یا رعایت مسائل ایمنی در صورت نیاز به آتش را به دانش آموزان گوش زد کنند. سازمان محیط زیست  با نصب تابلوهای هشدار دهنده در مناطق متعدد این مساله را در محیط یاد آوری کند. جهاد کشاورزی می تواند با در نظر گرفتن اعتباراتی در جهت هرس شاخ و برگ های درختان و باغاتی که رها شده اند اقدام تا زمینه های آتش سوزی را کم کنند و همچنین در صورت بروز خسارت به باغ ها به منظور کاشت نهال جدید نهایت همکاری و جدیت را داشته باشد.

می توان  با راه اندازی ایستگاه ویژه آتش نشانی  مخصوص عرصه های جنگلی در صورت وقوع در مهار سریع آن موفق بود، چون پیشگیری صد در صدی امکان پذیر نیست و همواره در موارد وقوع آتش سوزی شاهد تلاش های قابل تقدیر پرسنل شهرداری مُهر بوده ایم؛ اما در مواردی تجهیزات شهرداری به علت اینکه برای شهر طراحی شده در عرصه های طبیعی دچار مشکل می شدند  و لازم است تا تجهیزات مخصوص این محیط مستقر گردد.

منطقه ما در مجاورت عظیم ترین تأسیسات صنعتی و آلاینده کشور قرار دارد و علاوه بر آن وجود بزرگترین پالایشگاه گاز شیرین کشور و همچنین چشم انداز صنعتی منطقه ، و هوایی برای تنفس که دیگر سالم نیست! حفظ و گسترش فضای سبز  یکی از مسائل اولویت دار در منطقه است.