سه سال با “تدبیر و امید”

مُهرستان / ناصر غفوری » *۲۴ام خرداد* ماه دولت *تدبیر و امید* سه سال از عمر خود را پشت سر گذاشت. سه سالی که با فراز و نشیب های زیادی همراه بود. بررسی عملکرد دولت *تدبیر وامید* با نگاهی منصفانه و به دور از احساسات نشان می دهد که این دولت تاحدودی توانسته فضای هشت ساله قبل ازخود را اصلاح و تغییر دهد و تاحدودی *اعتدال* را جایگزین افراط و تفریط و تندروی ها کند.

بررسی اجمالی مواردی از عملکرد این مدت دولت برآمده از خواست و اراده مردمی که به دنبال تغییر در رویکردهایی بودند که دولت نهم و دهم در پیش گرفت و باعث نابسامانی های فراوان و لطمات جبران ناپزیر در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، شد نشان ازموفقیت نسبی دولت دارد.

دولت *تدبیر و امید* اولین اقدام خویش را بوجود آوردن فضای آرام و بدون تنش می دید و ارامش را به جامعه برگرداند.
شما ملاحظه کردید که دولت نهم و دهم خود را درگیر چه فضایی کرده بود. از بگم بگم های رئیس دولت تا صحبت از مکتب ایرانی تا بکارگیری افراد مسئله دار در مدیریت ارشد اجرایی با اندیشه ی افراطی و تا تصمیمات خلق الساعه و در اواخر *خانه نشینی ۱۱ روزه* و عدم تمکین به خواست مقام معظم رهبری و گل سرسبد این رفتارها یکشنبه سیاه مجلس و درگیر کردن قوا با همدیگر و عدم اجرای مصوبات قانونی و جان مطلب یک کلام تکروی و عدم روحیه خرد ورزی ومشورت، همه و همه فضای کشور را دچار یک هرج و مرج بدی کرده بود.

دولت *تدبیر و امید* اقدام اولیه خود را مبتنی بر ارامش گذاشت و این دستاورد کمی نبود. در سایه این آرامش و چاق کردن تنفس حرکت خود را شروع کرد.

اما مهمترین عملکرد دولت دراین سه سال؛
در این مدت دانشگاه ها فضای بازتری را تجربه کردند. دانشجویان ستاره دار زیادی که از تحصیل معلق شده بودند برای ادامه تحصیل دعوت شدند.
*سیاست خارجی* ایران ثبات نسبی را تجربه کرد و تیم دیپلماتیک دولت توانست در یک اقدام طاقت فرسا و تاریخی برجام را به عنوان سند افتخار ملت شریف ثبت کند.
ارتباط ایران با اروپا به حال گذشته بازگشت و در عین حال ارتباط با کشورهای در حال توسعه حفظ شد. جالب است که وقتی به تاریخ دیدارهای سطح بالای ایران و کشورهای اروپایی رجوع می کنیم، فاصله تاریخی آن به بیش از هشت سال می رسد یعنی عموما آخرین دیدارها قبل از دولت دکتر روحانی به زمان *اصلاحات* بازمی گردد و این خود گویای کاهش روابط ایران با کشورهای سطح بالای علمی و اقتصادی دنیاست.
وزارت ارتباطات توانست خدمات اینترنتی را به طور گسترده افزایش دهد و به طور جدی به مقابله با فیلترینگ های بیهوده برخیزد تا جایی که حتی روز انتخابات هم ارتباطات کمافی السابق ادامه پیدا کرد.
وزارت کشور علی رغم تمام مسائل پیش آمده توانست انتخابات قابل قبولی برگزار کند و در این زمینه نمره خوبی کسب کند هرچند در موضوع تجمع های غیرقانونی اقدامات لازم انجام نشد.
حضور یک “حقوقدان” بر مسند وزارت اطلاعات باعث شد تا دومین روحانی حقوقدان دولت با حساسیت بیشتری حقوق افراد و به ویژه حریم خصوصی را مورد توجه قرار دهد.

طرح بیمه سلامت که وزارت بهداشت مجری آن بود سبب شد دل مشغولی ها و نگرانی بیماران و خانواده هایشان نسبت به هزینه های درمان کمتر شود. بیژن زنگنه با سرعت بی نظیر فروش نفت ایران را به جایگاه قبلی بازگرداند.

قراردادهای قوی حوزه ی صنعت احتمالا ایران را در سال های آینده قطب تولید خودرو در منطقه خواهد کرد و از همه مهم تر تیم اقتصادی توانمند دولت توانست با مهارتورم در صد روز ابتدایی و کاهش تدریجی آن به مرز تورم یک رقمی برسد هرچند این موضوع باعث کم شدن رشد اقتصادی در سال اخیر شد.

تورم یک رقمی چیزی است که اگر محقق شود و تداوم یابد اتفاقی منحصر به فرد در تاریخ انقلاب خواهد بود. اما همه این موارد ادامه نخواهد یافت مگر با حمایت صبورانه از دولتی که اصلی ترین سرمایه اش مردم و حمایتشان است. با اندک گذاری در سایت ها، خبرگزاری ها و شبکه های مجازی هجوم همه جانبه مخالفین دولت برای منفعل کردن این حرکت مردمی را مشاهده می کنیم و به فرموده *مقام معظم رهبری*باید تمام نگرانی مان را صرف کنیم تا اتحاد دولت و ملت از بین نرود.